حادثه 24 - از هفته گذشته تاکنون سیل اتفاقات منفی است که به سوی مردم روانه میشود و افراد جامعه قبل از هضم یکی از آنها با خبر ناگوار بعدی روبهرو میشوند. این به نوعی خود باعث ایجاد واکنشهای اضطرابی در افراد شده و آنها خود را در رویارویی با این اتفاقات عاجز و درمانده مییابند. بهطور کلی مغز انسان هنگام رویارویی با وقایع سعی میکند با سرعت هرچه تمامتر پردازش را شروع کرده و فرد را برای پذیرش اتفاقات آماده و مقاوم کند. اما هنگامی که سرعت این اتفاقات از حالت عادی خارج میشود فرد در درک و پذیرش ناتوان شده و به نوعی به یاس و ناامیدی میرسد. اتفاقی که هماکنون در بسیاری از افراد جامعه مشاهده میکنیم. چرا که ذات انسان میل به کنترل وقایع و امور دارد و هنگامی که اتفاقات از حیطه کنترل او خارج میشود احساس اضطراب میکند در نتیجه سیستم ایمنی بدن ضعیف میشود، فرد احساس تپش قلب میکند، نمیتواند مانند سابق روی کار و درس تمرکز کند، زندگی روزمرهاش دچار اختلال میشود و دچار نوعی افسردگی و ناامیدی میشود. حال برای التیام حال این روزهایمان باید چه کنیم؟
پیشنهاد میکنم اگر اخبار را از فضای مجازی دنبال میکنید تا حد امکان صفحات اخبار را حذف کنید تا خود را کمتر در معرض اخبار منفی قرار دهید. سعی کنید قبل از خواب، گوشی خود را چک نکنید چراکه میزان کیفیت خواب شما را کاهش میدهد و بهدلیل اضطراب بعید است خواب راحتی داشته باشید. از سوی دیگر چک کردن گوشی بلافاصله بعد از برخاستن از خواب هم، تمام انرژی شما را برای روز تحلیل میبرد و در بازدهی کار و تحصیل شما بهشدت تأثیر منفی میگذارد.
به جای فکر کردن به اینکه آینده ما چه میشود؟ جنگ میشود؟ بحرانها تشدید میشود؟ جامعه به آرامش میرسد یا نه؟ به حال فکر کنید. آینده بلندمدت را فعلا کنار بگذارید و به اهداف کوتاهمدت و کارهایی که باید طی روز انجام دهید تمرکز کنید. برای مثال به جای این فکر که بالاخره آینده فرزندم چه میشود به امتحان فردای او فکر کنید. به جای فکرکردن به رکود اقتصادی در آینده به اهداف شغلی خود طی ماه آینده نگاهی بیندازید؛ چون بر اهداف کوتاهمدت تسلط و کنترل بیشتری دارید. اگر هماکنون اضطراب زیادی دارید، احتمالا همیشه فرد مضطربی بودهاید. بعید است که فردی در گذشته بسیار خونسرد و آرام بوده و هماکنون یکباره دچار اضطراب شده باشد. پس فرقی ندارد که شما کجای دنیا باشید همیشه اضطراب با شماست و فقط موضوع و جنس آن از زمانی به زمان دیگر تغییر میکند. در این شرایط حتما از یک روانشناس کمک بگیرید تا در پذیرش این فرایند به شما کمک کند و ظرفیت تحمل ابهام را در شما بالا ببرد. اغلب افراد مضطرب در خود نوعی نیاز احساس میکنند تا افکار منفی را دوباره و چندباره مرور و یا در اصطلاح علمی نشخوار کنند. این اشخاص به محض اینکه افکار منفی را رها میکنند احساس عدمکنترل میکنند و بهنظرشان افسار زندگی از دستشان خارج شده است و همین به اضطرابشان دامن میزند. به این فکر کنید که هرچقدر هم بر زندگیتان تسلط داشته باشید در نهایت مسائلی است که از حیطه کنترل شما خارج است، مرگ، بیماریهای سخت، برخی تصمیمهای کلان مملکت در نهایت جدا از اختیار شما گرفته میشود و فکر کردن به آنها فقط حال بد شما را بدتر میکند. در نتیجه بپذیرید که در موقعیت کنونی چارهای به جر پذیرش نیست و باید تحت همین شرایط به زندگی ادامه داد.
و نکته آخر در مورد نحوه برخورد با کودکان در این شرایط است. لطفا از تفسیر اخبار ناگوار و نامتناسب با سن کودکان جداً خودداری کنید؛ زیرا شنیدن این اخبار از دهان افراد معتمد زندگی بهشدت برای کودکان مخرب است. و در نهایت از نگرانی بیش از اندازه در مورد آینده فرزندانتان اجتناب کنید. به این فکر کنید که فرزند شما همراه با چندین میلیون کودک ایرانی سالهای آینده را خواهد دید و در این شرایط تنها نیست. هماکنون تنها کاری که از دست شما بر میآید آرام نگهداشتن محیط خانه و القای حس ایمنی به فرزندان است.