حادثه 24 - پدر و همسر حدیثه (شهلا) حبیبی، زن جوان اهل روستای دهپاگاه شهرستان کازرون که با اعضای بدنش بعد از فوت، جان بیمارانی را نجات داد، معتقدند که این اقدامشان، تلخی مرگ عزیزشان را کاسته و موجب ماندگاری نام او شده است.
هدیه دادن و هدیه گرفتن، همواره یکی از لذت بخش ترین لحظه های زندگی است که می تواند زیباترین لبخندها را در پی داشته باشد و در این میان انسان‌هایی هستند که با اراده، همت و وسعت نظر خود و با اهداء عضو، فرصت زندگی دوباره برای بیماران نیازمند دریافت عضو و خانواده های آنان فراهم کرده و امید به فردایی بهتر را در وجود آنها بارور می‌کنند.
خانواده حدیثه (شهلا) حبیبی، بعد از فوت عزیزشان بر اثر حادثه تصادف رانندگی، به اهدای اعضای حیاتی او رضایت دادند، تصمیمی دشوار که بر مبنای اعتقادشان به جان آخرت و اهمیت ترویج سنت حسنه اهدای عضو شکل گرفت و انجام شد.
صفدر حبیبی پدر مرحومه حبیبی در این خصوص گفت: تقدیر و مشیت الهی این بود که دخترم را در جوانی از دست بدهم و قطعا از آن گریزی نیست اما می‌توان زمینه تسلی را فراهم کرد.
حبیبی ادامه داد: مصیبت از دست دادن فرزند، بسیار ناگوار و تلخ است، امّا از اینکه با تصمیم به اهدای اعضای حیاتی او توانستیم شاهد لبخند همنوعانمان به زندگی باشیم و خانواده‌ای را با امید پیوند دهیم، خوشحال هستیم و اطمینان داریم که روح فرزندمان هم در آرامش قرار دارد و نامش به نیکی ماندگار شده است.
سعـید کریمی، همسر مرحومه حبیبی نیز با بیان اینکه ما با خدا معامله کرده‌ایم، گفت: اعتقاد دارم که هر فرد از هموطنانم در هر نقطه از این کشور، با اعضای حیاتی بدن همسرم، امکان زندگی یافته، عضوی از اعضای خانواده‌ام محسوب می‌شود و همانطور که خداوند فرموده، نجات جان یک انسان، بسیار ارزشمند و اجرش نزد او محفوظ است.
مرحومه حدیثه (شهلا حبیبی)، از ساکنان روستای دهپاگاه، از توابع دهستان فامور شهرستان کازرون بود که براثر حادثه تصادف در بیمارستان شهید رجایی شیراز بستری شد اما به دلیل عوارض ناشی از حادثه، جان به جان آفرین تسلیم کرد و بنا به تصمیم خانواده و بازماندگان، اعضای حیاتی بدنش بدون چشم داشت مادی، به بیمارانی که نیازمند دریافت عضو بودند، اهداء شد.