زمان مطالعه: 10 دقیقه

افشاگری ارغوان رضایی و پدرش درباره جنجال راکت‌های تقدیمی به احمدی نژاد

ارغون رضایی تنیسور حرفه‌ای کشورمان سکوت چند ساله خود را شکست و دلیل نبودنش را در این سال‌ها گفت.
08 شهریور 1400
شناسه : 78639
منبع:
اشتراک گذاری
اشتراک گذاری با
تلگرام گوگل پلاس
لینک
https://hadese24.ir/news/78639
440+
بالا
ارغون رضایی تنیسور حرفه‌ای کشورمان سکوت چند ساله خود را شکست و دلیل نبودنش را در این سال‌ها گفت.

حادثه 24 - ارغون رضایی تنیسور حرفه‌ای کشورمان سکوت چند ساله خود را شکست و دلیل نبودنش را در این سال‌ها گفت.

محدثه جوادی؛ ارغوان رضایی تنیسور حرفه‌ای کشورمان که چند سالی از دوران حرفه‌ای‌اش دور شده تصمیم دارد دوباره به روزهای اوجش بازگردد. او عقیده دارد سطح تنیس در ایران بسیار پایین است وگرنه یک بازیگر سینما هیچ وقت به اردوی تیم ملی دعوت نمی‌شد، او همچنین درباره حاشیه‌های دوران احمدی نژاد شفاف سازی‌هایی انجام داده که در ادامه می‌خوانیم.

چرا چند سالی از تنیس حرفه‌ای دور بودید؟

من مدتی درگیر مسائل شخصی بودم و نمی‌توانستم تمرکز ۱۰۰ درصد روی مسابقات داشته باشم، نمی‌توانم زمانی که فکرم و جسم آماده نیست به زمین مسابقه بروم، مدتی نیز مصدومیت شدید پیدا کرده بودم اما الان آماده بازگشت به دوران اوج هستم. دوست دارم با نتایج خوبی که می‌گیرم آمدنم را نوید دهم. وقتی ۸ سال از حرفه خود دور شوید زمان زیادی طول می‌کشد تا به بالاترین سطح آمادگی برسید. من فکر می‌کنم تا سال آینده همان ارغوان همیشگی شوم.

چقدر به تنیس علاقه دارید؟

راستش هیچ علاقه‌ای به این رشته ندارم. پدرم این حرفه را برای من انتخاب کرد و من نیز به چشم یک شغل به این ورزش نگاه کردم. از ۱۶ سالگی به این فکر می‌کردم که جزو ۱۰ نفر اول در این حرفه باشم و بهترینِ خودم را در بازی‌ها ارائه دهم.

چه چیزی باعث شد شما در تنیس رشد کنید؟

من علاقه زیادی به رقابت بین خودم و حریفانم دارم. در زمان مسابقه دوست دارم حریفم را بکشم (با خنده). من تمام عمرم را برای تنیس گذاشتم و برای حرفه‌ای شدن تلاش کردم.

به جز تنیس به چه حرفه‌ای علاقه مندید؟

من عاشق علم پزشکی هستم و دوست دارم راجع به این حرفه اطلاعات کسب کنم. به روانشناسی و رابطه آدم‌ها با هم نیز علاقه دارم.

به مربیگری علاقه دارید؟

من علاقه‌ای به مربیگری ندارم؛ مربیگری دنیای متفاوتی است. اگر هم بخواهم وارد این دنیا شوم شاید ۱۵- ۱۰ سال دیگر باشد.

اسطوره شما در ورزش کیست؟

من کسی را در دنیای ورزش دوست ندارم اما علاقه خاصی به شخصیت محمد علی کلی بوکسور قهرمان دارم و در بچگی عکس‌ها و پوسترهایش را داشتم. این قهرمان در دوران حرفه‌ایش بسیار درخشان بود و سه بار قهرمان جهان شد. روحیه قهرمانی او را دوست دارم.

تنیسورهای ایرانی را می‌شناسید؟

من از پدر و مادری ایرانی هستم اما سال‌هاست در فرانسه زندگی می‌کنم. به عنوان یک فرانسوی هیچ کدام از تنیسورهای ایرانی را نمی‌شناسم. سطح تنیس ایران واقعا پایین است. هیچ کدام از بازیکنان ایران در مسابقات atp و ITF بازی نمی کنند؛ من چگونه می‌توانم آنها را بشناسم؟

از نظر شما چرا تنیس در ایران رشد نمی‌کند؟

سیستم آموزشی تنیس در ایران خیلی بد است. برای تنیس باید هزینه شود تا تمام مردم بتوانند بازی کنند. این ورزش در ایران فقط برای پولدارهاست و این خیلی بد است. برای حرفه‌ای شدن در یک رشته باید حرفه‌ای رفتار کرد، در ایران وزنه برداری و کشتی حرفه‌ای است اما تنیس فقط تفریحی است برای پولدارها. باید ایران برای تنیسورهایش خرج کند تا تنیسورهای ایرانی را در دنیا به عنوان ورزشکاری حرفه‌ای بشناسند. من ۲۰ سال زمانم را گذاشتم تا دنیا من را به عنوان حرفه‌ای بشناسد. اگر ایران به همین فرمان پیش برود آینده خوبی در انتظار تنیس ایران نخواهد بود.

بازی‌های ایران در المپیک را دنبال می‌کردید؟

متاسفانه من در این مدت در حال تمرین بودم و نمی‌توانستم بازی‌های ایران را دنبال کنم. ضمن اینکه زیاد در فضای مجازی فعالیتی ندارم. من حسن تفتیان دونده را می‌شناختم؛ او در فرانسه تمرین می‌کرد. همچنین صمد نیکخواه بهرامی را به خاطر بازی در لیگ فرانسه می‌شناسم.

امیر جدیدی بازیگر سینما به تیم ملی تنیس دعوت شد و این خبر مانند بمب در ایران صدا کرد. سابقه دارد که در فرانسه نیز بازیگری در عرصه سینما وارد رشته تنیس شده و ملی پوش شود.

من واقعا تعجب می کنم؛ مگر رفتن به تیم ملی شوخی است ... این حرفه‌ای نبودن تنیس ایران را نشان می‌دهد. در فرانسه بازیگر فیلم بازی می‌کند و تنیسور تنیس بازی می‌کند؛ هرکدام با حرفه خودشان پول در می‌آورند. در همه جای دنیا نیز همین گونه است ...

اگر مشکلی ندارد ماجرای راکت تقدیمی به احمدی نژاد را می‌گویید؟

{این سوال را پدر ارغوان پاسخ می‌دهد} در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد ارغوان دو راکت را تقدیم به مردم ایران کرد، من همراه راکت‌ها یک نامه که چند مورد را در آن نوشته بودم به دخترم دادم تا او را به دفتر ریاست جمهوری برساند اما خواهرزاده‌ام در ایران، نامه من را با نامه خودش عوض کرد و ارغوان نیز متوجه آن نشد چرا که او بلد نیست زبان فارسی را بخواند. اما بعد از این ماجرا تمام مردم با بی احترامی با ما برخورد کردند. ما این راکت‌ها را به ملت ایران هدیه دادیم نه به شخص خاصی و این موضوع باید شفاف سازی می‌شد. ما عاشق ایران و مردمش هستیم، زمانی که در بازی‌های ارغوان سرود ملی فرانسه پخش می شد من اشک می‌ریختیم که چرا سرود ملی ایران برای دخترم پخش نمی‌شود اما مردم بی آنکه بدانند موضوع چیست هرچه توانستند به ما گفتند.

ارغوان رضایی چندین بار به ایران سفر کرده‌ است. او در مراسمی که برای تقدیر از ایرانیان خارج از برگزار شده بود، راکت‌های خود را به محمود احمدی‌نژاد هدیه کرد. این صحنه در فیلم تبلیغاتی محمود احمدی‌نژاد برای انتخابات ریاست جمهوری دهم به نمایش درآمد.

ارغوان رضایی در رابطه با اهدا کردن راکت‌های تنیسی به احمدی‌نژاد گفته بود: ما را به یک مهمانی دعوت کردند. به عنوان یک نخبه ایرانی دعوت شده بودم و باید کاری می‌کردم و آن راکت‌ها را دادم. من آن راکت‌ها را به مردم ایران کادو کرده بودم و اصلاً این نبود که من این کار را برای شخص خاصی انجام داده باشم.

ارغوان رضایی ادامه داده بود: من همان زمان هم عنوان کردم که این به مردم ایران تعلق دارد. اجازه بدهید من داستان را برای شما توضیح بدهم. ما را به عنوان یک نخبه ایرانی خارج از کشور دعوت کردند. من هم گفتم وقتی دعوت می‌کنند یک کادویی تهیه کنم. درست است که فرانسه بهترین عطرهای دنیا را دارد ولی من که نمی‌توانستم عطر کادو بدهم. من به دیدن کسی می‌رفتم که رئیس‌جمهور ایران بود. کاری ندارم که چه شخصی رئیس‌جمهور بوده و هر کسی هم جای احمدی‌نژاد بود این کار را انجام می‌دادم. من اصلاً دنبال کار سیاسی نیستم.

وی اضافه کرده بود: درگیری‌های زیادی پیدا کردیم و خیلی به ما توهین کردند. آن‌ها در انتخابات از کادوی من سوء استفاده کردند و این برای من گران تمام شده بود. خیلی به ما توهین کردند. هر چی خواستند بگویند به ما گفتند. این کار دموکراسی واقعی نبود. من گفتم که این راکت‌ها متعلق به مردم ایران است و برای مردم ایران جنگیدم ولی متأسفانه از حرف‌های من سوء استفاده شد. ایرانی‌های هر کشوری که می‌رفتم از من در این باره می‌پرسیدند و مجبور بودم برای همه توضیح بدهم. آخر من در این ماجرا ذی‌نفع نبودم.»

ارسال نظر