حادثه 24 - در روزهای اخیر فیلم های دلخراشی از چند زن در شبکه های اجتماعی منتشر شده که آنها با بستن دست و پای حیوانات آنها را به شکل فجیعی سلاخی می کنند. اما زنان سلاخ با چه انگیزه ای دست به این کار می زنند وانگیزه آنها از این کار چیست؟
«زن سلاخ» دست و پای حیوان را با روبان بنفش بسته و دقایقی پا را روی گلویش فشار می‌دهد تا کلیپ، برای مخاطب، هیجان‌انگیزتر شود؛ کلیپی که با قرار گرفتن سر بز طلایی‌رنگ روی تنش به پایان می‌رسد. آن یکی، پیش از آغاز سلاخی، سر و گردن خروس سفید را زیر کفش‌های پاشنه‌بلندش آنقدر فشار می‌دهد تا پرنده چند لحظه‌ای از حال برود و وقتی به خود بیاید که سرش با فشار در کاسه آب فرو برده شده تا زجرکشش کند. زن سلاخ سوم، پایش را روی بدن خرگوش سفید و دست‌وپابسته‌ای که نفسش در سینه حبس شده فشار می‌دهد و به خرگوش یادآوری می‌کند که تا لحظاتی دیگر زیر پای الهام بانو جان خواهد سپرد. چهارمین زن سلاخ هم پس از زجرکش کردن یک خروس، با لحنی بیمارگونه، به بز سفیدی که شاهد ماجراست، نزدیک بودن مرگش را خبر می‌دهد. بز نگون‌بخت، پس از آنکه نیمی از گردنش توسط چاقوی زن، بریده شد رها می‌شود تا برای رضایت آنها که می‌گویند فیلم بگیر، فیلم بگیر، مرگی طولانی‌مدت را تجربه کند. زوسادیست( کسی که از آزاردادن حیوانات لذت می‌برد) پنجم هم ترجیح می‌دهد اردک بیچاره را زیر پایش له کند.
تعداد فیلم‌های مشابه از هنرنمایی زن‌های حیوان آزاری که برای سرگرمی حیوانات را سلاخی می‌کنند که در فضای مجازی در دسترس عموم قرار دارد رو به افزایش است اما شدت خشونت در آنها به قدری است که هرکسی توان دیدن این صحنه‌ها را ندارد. در ادامه، به منظور درک جو حاکم بر این فیلم‌ها و همچنین رفتارها و گفته‌های بیمارگونه زن‌های سلاخ، دو مورد از این فیلم‌ها به صورت مات، قابل مشاهده است.
این فیلم‌ها ابزار درآمدزایی افرادی هستند که به صورت منسجم در فضای مجازی فعالیت دارند. برخی از آنها بازاریاب هستند و کارشان انتشار بخشی کوتاه از فیلم‌های سلاخی زن‌هاست. آنها متقاضیانی که خواهان مشاهده فیلم کامل هستند را به ارسال پیام خصوصی دعوت کرده و در ازای دریافت ۵۰۰ هزار تومان، آنها را در عضو گروه‌های تلگرامی عضو می‌کنند. در این گروه‌ها، زن‌های سلاخ، فیلم‌ها را به صورت کامل آپلود کرده و تازه‌واردها می‌توانند آنها را ببینند.
اعضای این گروه‌ها علاوه بر مشاهده فیلم‌های کشتار حیوانات، همچنین می‌توانند با ارسال پیام خصوصی با زن‌ها ارتباط برقرار کرده و بر اساس سلیقه خود، یا به گفته زن‌ها بر اساس سناریوی مورد نظر، سفارش فیلم بدهند. بدین معنی که حیوان مورد نظر و نحوه شکنجه و شیوه کشتار (سر بریدن، خفه کردن، له کردن ...) را خودشان انتخاب کنند.
البته شواهد حکایت از آن دارد که در فیلم‌های سفارشی، نوع پوشش سلاخ با آنچه در کلیپ‌های عمومی دیده می‌شود متفاوت است که خود ابعاد دیگری از بی‌اخلاقی در این تجارت خونین را متذکر می‌شود؛ تجارتی که در آن، عرضه‌کننده و متقاضی هر دو از رنج و کشتار موجودات زنده لذت می‌برند و به گفته روانشناسان هم خود، تهدیدی بالقوه علیه انسان‌ها به حساب می‌آیند و هم نوجوانانی که خواسته یا ناخواسته جذب این ناهنجاری می‌شوند.
فربد فدایی، روانپزشک چندی پیش در این باره توضحیاتی را به رسانه‌ها اظهار داشت که در ادامه می‌خوانید:
افرادی که حیوان آزاری می‌کنند قطعا درباره انسان‌های دیگر نیز همین رفتارهای زشت و ناپسند را خواهند داشت. در بررسی زندگی برخی جنایتکاران اجتماعی در سال‌های اخیر مشخص شده است این افراد که مرتکب قتل و جنایت می‌شوند قطعا در دوران کودکی حیوانات را مورد آزار و اذیت‌های خشن قرار می‌داده‌اند.
علی‌اکبر ارجمندنیا، روانشناس و عضو هیئت علمی دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران هم پیشتر با بیان اینکه حیوان آزاری در همه جای دنیا نشانه اختلال روانی و شخصیت ضد اجتماعی است که به عنوان یک بیماری تشخیص داده می‌شود به رسانه‌ها گفت: حیوان آزاران معمولا خود، مورد آزار و اذیت واقع شدن را تجربه و بعضا تحت تنبیه بدنی قرار گرفته‌اند.
بازار خرید و فروش فیلم‌های حیوان‌آزاری هرچند در همه کشورها طرفدارانی دارد اما در اغلب کشورها با برخوردهای قاطع و بازدارنده مواجه و تا حد قابل توجهی مهار شده است. به گونه‌ای که چنین فیلم‌هایی اغلب در برخی از کشورهای آسیای شرقی تهیه می‌شود. اما اینکه این پدیده شوم که اخیرا در ایران باب شده و رشد سریعی داشته، راه به کجا خواهد برد، پرسشی است که پاسخ آن را تنها زمان تعیین خواهد کرد.
زوسادیسم (Zoosadism) یکی از انواع اختلالات روانی و جامعه‌ستیزی است که در آن، فرد از آزار رساندن به حیوانات لذت می‌برد که مهمترین ویژگی آن فقدان حس همدردی\دلسوزی و فقدان عذاب وجدان، پس از انجام اعمال ناشایست است. افراد مبتلا به زوسادیسم، بدون حس ترحم قادر به آزار دادن دیگران هستند.
