حادثه 24 - پس از ناامیدی از بازگشایی مدارس به دنبال شیوع کرونا ویروس، معلمان یکی پس از دیگری شروع به ارایه آموزش‌های پراکنده کردند و این اقدام نیز موجبات نارضایتی برخی والدین را فراهم کرد.
مدیریت کلاس مجازی در شبکه‌های اجتماعی، آسان نبود و گفت‌وگوهای خارج از کلاس و استیکر باران شدن گروه‌های درسی، داد معلمان را درآورده بود تا اینکه وزارت آموزش و پرورش اقدام به طراحی برنامه شبکه آموزش دانش آموزان کرد.
این اقدام امکان آموزش منسجم را در برنامه‌ای مختص دانش آموزان، فراهم کرد و طبق اعلام مرکز برنامه‌ریزی و فناوری اطلاعات تا روز گذشته ۷.۲ میلیون دانش‌آموز در «شاد» ثبت‌نام کرده و ۱.۷ میلیون کلاس درس در آن، تشکیل شده است.
در کم‌تر از یک هفته، هفت میلیون و ۲۰۰ هزار دانش‌آموز، ۴۶۰ هزار معلم و ۹۳ هزار مدیر، وارد شبکه شاد شده‌اند و بیش از یک میلیون و ۷۳۶ هزار کلاس درس در شبکه آموزشی دانش‌آموزان تأسیس شده است.
انتظار می‌رفت تا شاد معایب فضای آموزشی مجازی را نداشته باشد، اما این شبکه نیز بی عیب نبود و مشکلات نرم افزاری و عدم دسترسی برخی دانش آموزان به گوشی هوشمند و اینترنت، در آن نادیده گرفته شده است.
یکی از آموزگاران ابتدایی تبریز با اشاره به مشکلاتی که تدریس آنلاین برایش بوجود آورده است، می‌گوید: عدم دسترسی برخی دانش آموزان به گوشی هوشمند و اینترنت و نداشتن تمکن مالی کافی برای خرید گوشی هوشمند یا خرید بسته‌های اینترنتی، فرصت آموزش آنلاین را از آنان گرفته است.
او، می‌افزاید: پدر یکی از دانش آموزانم در جواب تماس من گفت که به اصرار بچه برای خرید گوشی اندروید رفتم، اما ارزانتر از دو، سه میلیون پیدا نکردم.
آموزگار دیگری هم، می‌گوید: وقتی به مادر یکی از دانش آموزانم پیام دادم که آموزش رسمی از اول اردیبهشت در برنامه شاد شروع می‌شود و باید نسبت به نصب آن اقدام کنند، با چنین جوابی روبرو شدم ای کاش قبل از طراحی چنین برنامه‌ای فکر ما را هم می‌کردند، ما نه اینترنت داریم و نه حتی تلویزیون!.
هزینه اینترنت نیز مشکل دیگری بوده که با آغاز آموزش‌های مجازی، گریبانگیر دانش آموزان و والدین شده است و شاید تدوین بسته‌های اینترنتی خاص به این منظور، بتواند فرصت آموزش برابر را فراهم کند.
ساعات آموزش در شاد نیز بحث برانگیز بوده و به گفته والدین، بسیاری از دانش آموزان از گوشی پدر و مادران شاغلشان استفاده می‌کنند و والدین امکان تعطیلی کار و اختصاص تلفن همراهشان به بچه‌ها را ندارند.
همچنین برخی دانش آموزان به ویژه دانش آموزان دوره متوسطه، معتقد هستند که برگزاری کلاس‌های مجازی در این شبکه برابر با مدت زمان حضور در مدرسه، امکان پذیر نیست.
آن‌ها بیان می‌کنند: از مشکلات نرم افزاری و هزینه اینترنت نیز بگذریم، خراب شدن و داغ کردن گوشی موبایل را نمی‌شود، جبران کرد، ضمن اینکه کیفیت آموزش در فضای مجازی آن هم طولانی مدت، پایین می‌آید.
مشکلات نرم افزاری شاد زمینه نارضایتی معلمان زیادی را نیز فراهم کرده و هنگ کردن برنامه و ارورهای متعدد و امکان پذیر نبودن بارگذاری فیلم در این برنامه، معلمان را گله مند کرده است.
برخی گوشی‌ها نیز برنامه شبکه آموزش دانش آموزان را پشتیبانی نمی‌کنند. مشکلات متعدد در برخی موارد باعث شده است که معلمان به همان شبکه‌های مجازی قبلی بازگردند.
یکی از آموزگاران در این خصوص می‌گوید: برنامه پس ار نوشتن چند کلمه هنگ می‌کند و باید پس از حدود یک ربع دیگر دوباره وارد شویم که ادامه روند به این شکل، ممکن نیست و مشکل از نت و گوشی من هم نبوده و این مشکل جمعی از همکارانم هم هست و برنامه حتی با وجود نت پرسرعت هم به درستی عمل نمی‌کند.
او ادامه می‌دهد: پیام‌های زیادی هم در خصوص اینکه بچه‌ها نمی‌توانند وارد برنامه شوند، دریافت کرده‌ایم و من به اجبار گروهم را به تلگرام بازگردانده‌ام.
شاد در کنار نو بودن و ایجاد تحول در سیستم آموزشی، ایرادهایی نیز دارد که باید برطرف شود و فکری به حال دانش آموزانی شود که به اینترنت دسترسی ندارد.
شبکه آموزش دانش آموزان موسوم به شاد از روز دوشنبه، اول اردیبهشت ماه فعالیت خود را به طور رسمی آغاز می‌کند، امیدواریم قبل از آغاز به کار رسمی، ایرادات فنی آن رفع شده و فکری هم برای دانش آموزانی که دسترسی به اینترنت و گوشی هوشمند ندارند بشود.