حادثه 24 - زنی افغان که با پاشیدن اسید شوهرش را به قتل رسانده بود با درخواست دوباره قصاص از سوی مادرشوهرش مواجه شد.
آذر‌سال۹۶، مأموران پلیس تهران از مرگ مشکوک مرد جوانی در یکی از بیمارستان‌های شهر باخبر و راهی محل شدند. جسد متعلق به یاسر ۳۵ساله بود که در جریان درگیری با همسرش با اسید هدف قرار گرفته و پس از انتقال به بیمارستان بر اثر شدت جراحات فوت کرده بود. با انتقال جسد به پزشکی قانونی همسر آن مرد به نام کریمه ۳۰ساله بازداشت شد.
او در بازجویی‌ها با اقرار به جرمش در توضیح به مأموران گفت: «من و شوهرم هر دو اهل افغانستان بودیم. از همان روز‌های اول با هم اختلاف داشتیم و بار‌ها با هم درگیر شده‌بودیم. یاسر مرد بداخلاقی بود و خرجی نمی‌داد. مدتی گذشت و صاحب یک فرزند پسر شدیم، اما رفتار شوهرم تغییری نکرد و به فکر خرج زندگی من و پسرم نبود. این گذشت تا اینکه آخرین بار شوهرم مرا به شدت کتک زد. همین رفتار برایم عقده شد به همین خاطر به فکر انتقام افتادم.»
زن جوان ادامه داد: «بار‌ها در درگیری‌ها شوهرم را به اسیدپاشی تهدید کرده بودم. به همین خاطر نیمه‌های شب به انباری رفتم و یک ظرف ۴لیتری اسید را برداشتم و بالای سر شوهرم ایستادم. او را بیدار کردم و دوباره تهدیدش کردم، اما او با دیدن ظرف اسید شوکه شد و ناگهان از جایش بلند شد که ناخواسته مایع اسید از داخل ظرف روی بدنش ریخت. بلافاصله با اورژانس تماس گرفتم، اما بی‌فایده بود و شوهرم در بیمارستان فوت کرد.»
با اقرار‌های متهم، پرونده کامل و به شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در اولین جلسه رسیدگی به پرونده، اولیای‌دم درخواست قصاص کردند. سپس متهم با اقرار به جرمش به خاطر فرزندش درخواست گذشت کرد. در آخر هیئت قضایی وی را به قصاص محکوم کرد و این حکم به دیوان عالی کشور فرستاده شد، اما از آن‌جا که گزارش پزشکی قانونی به اولیای‌دم ابلاغ نشده‌بود پرونده به همان شعبه ارجاع داده شد.
به این ترتیب متهم صبح دیروز در همان شعبه به ریاست قاضی بابایی حاضر شد. ابتدای جلسه گزارش پزشکی قانونی مبنی بر اینکه علت فوت بر اثر پاشیدن اسید بوده است به اولیای‌دم ابلاغ شد. در ادامه مادر مقتول در جایگاه ایستاد و گفت: حاضر نیستم از خون پسرم بگذرم و برای عروسم درخواست قصاص دارم.
در ادامه متهم در حالیکه به شدت اشک می‌ریخت، گفت: «باور کنید قصد کشتن شوهرم را نداشتم. او خیلی مرا اذیت می‌کرد به همین دلیل تصمیم داشتم او را بترسانم که این حادثه رقم خورد. بار‌ها به او گفته‌بودم، خودم و پسرم را با اسید می‌سوزانم، اما او اهمیتی نمی‌داد و انگار مرگ ما برایش مهم نبود و به ما علاقه‌ای نداشت. همین رفتار‌های او باعث شد امروز اینجا باشم. پشیمانم و درخواست گذشت دارم.»
در پایان این جلسه هیئت قضایی برای تصمیم گیری در این باره وارد شور شد.