4روز پس از تیراندازی مرگبار در منطقه بیشه‌کلای محمودآباد، واکنش‌ها نسبت به این حادثه خونین همچنان ادامه دارد. با وجود دستگیری تعدادی از متهمان این حادثه و اطلاعیه نیروی ارتش درخصوص برخورد با خاطیان اما خانواده‌های داغدار این روزها یک لحظه هم آرام و قرار ندارند.
به گزارش حادثه 24 یکی از قربانیان این حادثه محمدعلی منجمیان بود؛ کارگر جوشکار پروژه قصر دریا که هر روز از فریدون‌کنار به محمودآباد می‌رفت و نان‌آور همسر و دو فرزندش بود اما بدون اینکه در این حادثه دخالتی داشته باشد بر اثر شلیک گلوله جان خود را از دست داد. حالا خانواده‌اش که ناباورانه او را از دست داده‌اند، جای خالی‌اش را بیش از پیش احساس می‌کنند. خواهر این قربانی جزئیات بیشتری را از حادثه‌ای که منجر به مرگ برادرش شد و حال و هوای خانواده‌اش بازگو کرد.
برادرتان چند سال داشت و شغلش چه بود؟
برادرم 49سال داشت و جوشکار بود. او از حدود 15سال قبل در این منطقه کار می‌کرد. با اینکه خانه‌شان در فریدون‌کنار است اما او هر روز برای کار به محمودآباد می‌رفت. برادرم 2 فرزند داشت؛ یک دختر 22ساله که تازه ازدواج کرده و پسری که سال اول دبیرستان است. اما حالا برادرزاده‌هایم یتیم شده‌اند.
چه زمان متوجه شدید که برادرتان جانش را از دست داده است؟
سر ظهر بود که تماس گرفتند و گفتند تیر به پای محمدعلی خورده و مجروح شده است. گفتند بیایید بیمارستان. نمی‌خواستند به ما بگویند که او کشته شده است. درحالی‌که بعد فهمیدیم او در همانجا با شلیک گلوله مستقیم جانش را از دست داده است.
شما درباره این حادثه و درگیری‌ای که به جان باختن برادرتان منجر شد چه می‌دانید؟
همه همه‌‌چیز را در فیلم‌هایی که منتشر شده دیده‌اند. اما چیزی که می‌دانم این است که برادرم بی‌گناه کشته شد. او فقط یک کارگر جوشکار بود که سرکارش رفته بود اما در درگیری تیراندازی شد و یکی از گلوله‌ها به او برخورد کرد. افرادی که در این طرف درگیری بودند سنگ در دست داشتند اما در آن طرف تفنگ. مگر برادر من دشمن بود که اینطور به او تیراندازی کردند. مگر او آدم کشته بود یا یک خلافکار تحت‌تعقیب بود که به طرفش تیراندازی کردند. او فقط یک کارگر بود که برای آوردن نان سر سفره زن و بچه‌اش سر کار رفته بود. نه زمین‌خواری کرده بود و نه از دیوار کسی بالا رفته بود.
وقتی با پیکر برادرتان روبه‌رو شدید او چه وضعیتی داشت؟
آنطور که فهمیدیم او در همانجا جانش را از دست داده بود. اما وقتی من برادرم را دیدم هنوز چشمانش باز بود. او را به ناحق و بی‌گناه کشتند.
حالا همسر و فرزندان برادرتان چه وضعیتی دارند؟
چه وضعیتی می‌توانند داشته باشند؟ همه‌مان روزگارمان مثل یکدیگر است. با اینکه چند روز است این حادثه اتفاق افتاده اما هیچکدام‌مان باورمان نمی‌شود که چه بلایی بر سرمان آمده است. کارمان شده شیون و زاری. هنوز فکر می‌کنیم که محمدعلی سر کار است و الان در باز می‌شود و او برمی‌گردد.
در این شرایط از مسئولان چه خواسته‌ای دارید؟
برادرم بی‌گناه به قتل رسید و از مسئولان می‌خواهم عادلانه به این موضوع رسیدگی کنند و اجازه ندهند خون او پایمال شود. چشم امید ما به عدالت قوه قضاییه و مسئولان است. باز هم می‌گویم برادرم فقط یک کارگر جوشکار بود که به خاطر کارش کشته شد و بچه‌هایش یتیم شدند.