حادثه 24 - امروز قصور پزشکی به یکی از ماجراها و چالش‌های عادی دنیای پزشکی بدل شده که در بعضی موارد آنطور که باید به آن اهمیت داده نمی‌شود. کسرا یکی از قربانی‌های قصور پزشکی است که ۱۲ سال است به دلیل خطای یک پزشک خانه‌نشین شده و کسی پاسخگوی او نیست.
هر از گاهی در رسانه‌های کشور خبرهایی از قصور برخی پزشکان در روند درمان مشاهده می کنیم خطاهایی که بعضا به صورت خواسته یا ناخواسته منجر به تباه شدن زندگی یک بیمار می‌شود. امروزه قصور پزشکی به یکی از ماجراها و چالش‌های عادی دنیای پزشکی بدل شده که در بعضی موارد آنطور که باید به آن اهمیت داده نمی‌شود.
به گفته مدیرکل کمیسیون‌های پزشکی قانونی کشور، در سال گذشته ۱۲ هزار و ۴۴۵ فقره پرونده قصور پزشکی مورد بررسی قرار گرفته است که تنها ۴۶ درصد از این پرونده‌ها پزشکان محکوم شدند و رشته جراحی زنان و زایمان در صدر شکایت‌ها قرار دارد. اما تکلیف ۵۴ درصد دیگر چه می‌شود؟ قربانی خطاهای پزشکی همیشه افراد عادی جامعه نیستند و با جست‌وجوی ساده نام افراد مشهوری همچون عارف لرستانی و عباس کیارستمی هم را می توان در بین قربانیان خطاهای پزشکی دید.
کسرا یکی از آن قربانی‌هایی است که ۱۲ سال است که به دلیل خطای یک پزشک، خانه نشین شده و علاوه بر اینکه خودش متحمل مشکلات جسمی و حرکتی شده هزینه سنگین درمان را بر دوش خانواده گذاشته است. در ادامه درد و دل مادری را می‌خوانیم که به علت قصور پزشکی فرزند سالمش را بیمار به او تحویل دادند. او درباره زایمان زودهنگام خود می‌گوید: «من در سال ۱۳۹۱ فرزندم را در بیمارستان گناباد شهرستان گناباد به دنیا آوردم و مشکلات من دقیقاً از همان زمان شروع شد. بیمارستان گناباد بنام ترین بیمارستان شهرستان است اما متخصص زنان و زایمان این بیمارستان با تشخیص اشتباه زندگی من و بچه‌ام را نابود کرد. خانم دکتر زنان تاریخ زایمان من را اشتباه محاسبه کرد و بچه من را یک ماه زودتر از موعد به دنیا آورد.
زمانی که من در هفته ۳۶ بارداری بودم دکتر به من گفت: « در هفته ۴۲ بارداری هستی و هرچه زودتر باید زایمان کنی در غیر این صورت بچه در شکمت خفه می‌شود و من هیچ مسؤولیتی نمی‌پذیرم.» من که آمار تعداد هفته‌های بارداری‌ام را داشتم مطمئن بودم که در هفته ۳۶ هستم اما خانم دکتر حرف من را باور نمی‌کرد. بعد از اصرارهای زیاد من خانم دکتر دوباره سونوگرافی انجام دادند و داخل سونوگرافی مشخص شد که من در هفته ۳۶ بارداری هستم. اما خانم دکتر با تأکید زیاد اصرار داشتند که من در هفته ۴۲ بارداری هستم و هرچه زودتر باید بستری شوم. دکتر من را تهدید می‌کرد و می‌گفت: «اگر بچه در شکمت مدفوع کند و مدفوع خودش را بخورد من دیگر مسئول نیستم خودت می‌دانی!»
من برای اولین بار بچه‌دار شده بودم و زایمان اولم بود و هیچگونه تجربه‌ای نداشتم. برای همین به حرف پزشکم گوش کردم و در بیمارستان برای زایمان بستری شدم. البته من بیست روز دیرتر از زمانی که پزشکم تعیین کرده بود به بیمارستان رفتم و دکتر کلی از من شاکی شد که چرا من دیرتر برای بستری شدن به بیمارستان مراجعه کردم. اما باز با این شرایط بر اساس مدارک پزشکی‌ام بچه من یک ماه زودتر از موعد به دنیا آمده است.
قبل از زایمان دکتر به من گفت: «نوزاد کاملاً رسیده و هر لحظه ممکن است که داخل شکم مدفوع کند.» همان لحظه‌ای که من بستری شدم کیسه آب من را پاره کردند و به من آمپول فشار زدند تا من زایمان کنم. این درحالی بود که بچه من یک ماه دیگر باید به دنیا می‌آمد و بچه‌ام نارس بود و من حتی آمادگی و درد زایمان هم نداشتم.
۱۸ ساعت که گذشت و من ضربان قلبم پایین آمده بود پرستاران شرایط زایمان را برای من فراهم کردند و من را برای زایمان طبیعی آماده کردند. پرستاران در هنگام زایمان شکم من را فشار می‌دادند تا بچه پایین بیاد و بتوانند بچه را به دنیا بیاورند! اما زمانی که دکتر بالای سر من رسید گفت: «بچه مرده و باید سریعاً مادر به اتاق عمل برده شود تا با عمل سزارین بچه از شکمش خارج شود.»
زمانی که سزارین شدم بچم زنده بود اما دکتر به من گفت: «سه ماه دیگه نوزاد می‌میرد.» البته خود دکتر هم در جریان نبود چون زمان زایمان من را اشتباه محاسبه کرده بود. حتی به دلیل اینکه من آن لحظه هیچ مشکلی نداشتم پزشک فکر می‌کرد بچه من سالم است و آمپول ریه به فرزند من تزریق نکرد.
کسرای من از زمانی که متولد شد نتوانست شیر بخورد و تا دوسال توانایی خوردن شیر و غذا نداشت. من شیر را روی زبانش می‌ریختم و زبانش را تکان می‌دادم تا کمی سیر شود. چشم راست کسرا نابیناست، ناشنوای مطلق و فلج مغزی است و همیشه در خانه ایزوله شده است و به تازگی دچار زخم بستر شده چون ۱۲ سال است که پوشک می‌شود...»
این مادر درباره پاسخ‌های بیمارستان گناباد و پزشکی قانونی می‌گوید: « پزشکی قانونی مشهد تأیید کرد است فرزند من در ۳۶ هفتگی و به صورت نارس به دنیا آمده است اما خانم دکتر در مدارک‌ها تأیید کردند که نوزاد در هفته ۴۲ به دنیا آمده است. در این مدت خانم دکتر و بیمارستان نه تنها پاسخگو نبودند بلکه به من می‌گویند: «نه تنها تو بلکه هیچکس دیگر نمی‌تواند ما را محکوم کند.» در کل پرونده‌های پزشکی فرزند من مشخص است که پزشک من تاریخ زایمان را اشتباه تشخیص داده است اما کمیسیون نظام پزشکی مشهد به من می‌گوید: « ما صلاحیت نظر دادن نداریم! شما صدبار دیگر هم که به ما مراجعه کنید ما به شما جوابی نمی‌دهیم!» من ۱۲ سال است که از فرزند بیمارم دارم مراقبت می‌کنم دیگه واقعاً جانی به تنم نمانده و هیچکس پاسخگوی من نیست.
وی با ناامیدی می‌گوید: «من بعد از سه سال تهدید و جنجال توانستم مدارک پزشکی‌ام از بیمارستان بگیرم و بیمارستان نمی‌خواست ما بفهمیم به علت تشخیص اشتباه پزشک بچه من زودتر از موعد به دنیا آمده است. در پرونده پزشکی نوشته شده زمانی که بچه به دنیا آمده دارای مشکل بوده اما حرفی که به ما گفته بودند این بود که بچه هنگام انتقال بچه از اتاق عمل به اتاق نوزادان به سیاه نور مبتلا شده است. آیا اگر فرزند من سالم بود و در زمان درست به دنیا آمده بود به اتاق نوزان منتقل می‌شد؟» این مادر مدعی است که بیمارستان گناباد پاسخ او را نمی‌دهد و امیدوار است مسؤولان وزارت بهداشت و پزشکی قانونی صدای او و فرزندش را بشنوند.
طبق گفته مدیرکل کمیسیون‌های پزشکی سازمان پزشکی قانونی کشور در سال گذشته ۱۲ هزار و ۴۴۵ فقره پرونده قصور پزشکی مورد بررسی قرار گرفت که در ۴۶ درصد از این پرونده‌ها پزشکان محکوم شدند و رشته جراحی زنان و زایمان در صدر شکایت‌ها قرار دارد. قصور پزشکی به ۴ شکل بی‌مبالاتی، بی‌احتیاطی، عدم مهارت و عدم رعایت نظامات دولتی ممکن است اتفاق بیفتد. برای اینکه بیمار از حقوق خود آگاه شود، منشور حقوق بیمار در همه بیمارستان‌ها نصب شده و بیماران با مطالعه این منشور می‌توانند از حقوق خود آگاه شوند . مردم برای اعلام قصور می‌توانند از طریق تنظیم شکایت در دادسرای رسیدگی به جرایم پزشکی و مراجعه به سازمان نظام پزشکی اقدام کنند.
آخرین اخبار «حوادث خراسان رضوی» را در صفحه حوادث خراسان رضوی و حوادث مشهد حادثه 24 بخوانید.
صفحه اینستاگرام حادثه 24 را در اینجا دنبال کنید.