حادثه 24 - در ماده637 قانون مجازات اسلامی آمده است : هر گاه زن و مردی که بین آنها علقه زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه شوند، به شلاق تا نود و نه ضربه محکوم خواهند شد و اگر عمل با عنف و اکراه باشد فقط اکراهکننده تعزیر میشود.
تقبیل به معنای بوسیدن است و مضاجعه به معنای همبستر شدن است.
همچنین در ماده 638 قانون مجازات اسلامی آمده است: هر کس علناً در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید، علاوه بر کیفر عمل به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم میگردد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نمیباشد ولی عفت عمومی را جریحهدار نماید فقط به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
شکایت از رابطه نامشروع
در آیین دادرسی کیفری آمده است :که در جرایم روابط نامشروع احتیاجی به شاکی خصوصی ندارد و برای رسیدگی به آن نیازی به شاکی خصوصی یا مدعی العموم نیست.
نیروی انتظامی میتواند با صلاح خود هر زمان بخواهد به این جرایم رسیدگی کند در زمانیکه نیروی انتظامی دختر و پسر را دستگیر کنند پس از رفتن به کلانتری در مرحله دوم به دادسرا فرستاده میشوند .
اما اگر خانواده دختر از دوستی یا نامزدی دخترشان با پسر آگاه باشند پرونده را می بندند.
اما اگر خانواده دختر از پسر شکایت کنند دختر به منظور معاینه به پزشکی قانونی فرستاده مشود و سپس پرونده به مراحل جدیدی وارد میشود .
اعمال منافی عفت غیر از زنا
انجام هرگونه روابط جنسی که منجر به عمل نزدیکی (مواقعه) نگردد انجام این اعمال به صورت مادی و فیزیکی باشد همانند :مکالمات تلفنی میان زن و مرد و اعمالی مانند :نوشتن نامه عاشقانه شامل این ماده نمی شود.
مجازات بوسیدن در قانون
عمل بوسیدن در انظار عمومی 60 ضربه شلاق به دنبال دارد و بوسیدن زوجین در مکان عمومی جرم کیفری نبوده و مجازات آنها حبس به مدت 2 روز تا 2ماه و 74 ضربه شلاق است.
مردی اگر همسر خود را انظار عمومی ببوسد چنین عملی گناه محسوب نمیشود و تعزیر ندارد مگر اینکه قاضی تشخیص دهد باعث شیوع فساد در جامعه میشود در این صورت تعزیر مناسب است.
اثبات روابط نامشروع
برای اثبات رابطه نامشروع راه حل های گوناگونی وجود دارد که میتوان کارهایی مانند بررسی مکالمه های بین زن و مرد ،پرینت گرفتن از آنها ،پرینت پیامک ها ،وجود تصاویر و یا فیلم و بررسی رابطه هم چنین اقرار،شهادت شاهدان،علم خود قاضی قابل اثبات است.