حادثه 24 - شعلههای آتش زبانه میکشید و دود ناشی از آن از نقاط مختلف پایتخت دیده میشد. پالایشگاه نفت تهران آتش گرفته بود و خطر بزرگی شهر را تهدید میکرد؛ حادثهای که به گواه کارشناسان میتوانست ابعاد گستردهای پیدا کند و به انفجاری مهیب شبیه به آنچه سال گذشته در بندر بیروت اتفاق افتاد، تبدیل شود اما آتشنشانان با ازخودگذشتگی آتشسوزی را مهار کردند تا بسیاری از پایتختنشینان که نفسهایشان در سینه حبس شده بود، نفس راحتی بکشند.
سیدجلال ملکی، سخنگوی آتشنشانی تهران یکی از نخستین آتشنشانانی بود که دقایقی پس از این حادثه خود را به پالایشگاه رساند. او به حادثه 24 میگوید: در 25سالی که آتشنشان هستم، آتشی به این وسعت ندیده بودم. آتشسوزی آنقدر وسعت داشت که حتی از فاصلههای دور دیده میشد. حتی از کرج دودش را دیده بودند یا اینکه فردی با من تماس گرفت و گفت که از ولنجک آن را میبیند. آنطور که مسئولان پالایشگاه گفتند، مخزنی که در آن ضایعات نفتی نگهداری میشد، آتش گرفته بود. اما مخازنی که در اطراف محل حادثه وجود داشت، خطر اصلی بود و هر لحظه این امکان وجود داشت که با سرایت شعلههای آتش به آنها و یا حتی با رسیدن گرما، این مخازن منفجر شوند. شاید به همین دلیل بود که چند نفر از مسئولان نفتی میگفتند اگر مخازن دیگر منفجر شوند، حادثهای همسان یا بزرگتر از انفجار در بیروت اتفاق خواهد افتاد.