دکتر بهمن اسمی، پزشک کرمانشاهی که برای نجات بیماران کرونایی از جانش گذشت

کادر بهداشت و درمان کرمانشاه ماه‌ها است که با تمام توان خود برای شکست کرونا پای به عرصه مبارزه گذاشتند و بسیاری از آن‌ها حین خدمت‌رسانی و مداوای بیماران دچار کرونا شدند.
تاریخ: 12 اسفند 1399
شناسه: 73196

حادثه 24 - کادر بهداشت و درمان کرمانشاه ماه‌ها است که با تمام توان خود برای شکست کرونا پای به عرصه مبارزه گذاشتند و بسیاری از آن‌ها حین خدمت‌رسانی و مداوای بیماران دچار کرونا شدند.

کار بزرگ و رشادت و ایثاری مدافعان سلامت آنچنان ارزشمند بود که بار‌ها رهبرمعظم انقلاب به این مجاهدت‌ها اشاره کردند و در سخنرانی خود از کادر درمان و بهداشت تقدیر کردند.

شهید مدافع سلامت  بهمن اسمی از شهدای کرمانشاهی بود که در آغازین روز‌های شیوع کرونا و در حین خدمت‌رسانی به بیماران، مبتلا به این ویروس منحوس شد و پس از چند روز مبارزه بی‌امان با این ویروس خطرناک در ۱۴ مردادماه شهد شهادت را نوشید.

زهره سوری، همسر شهید مدافع سلامت با اشاره به اینکه در آن روز‌های ابتدایی شیوع کرونا کسی این بیماری را به درستی نمی‌شناخت و مدافعان سلامت در خط مقدم درمان بودند گفت: اوایل شیوع ویروس کرونا در ایران و کرمانشاه با توجه به مشخص نبودن این ویروس منحوس بسیار استرس داشتم و نگران دکتر بودم، ولی وقتی به همسرم گفتم کمتر به بیمارستان برو، در جوابم گفت که عاشق خدمت به مردم هستم.

او با بیان اینکه شهید اسمی به هیچ وجه اهل ریا و تظاهر نبود و به معنای واقعی کلمه مخلص بود و تعهدی که همسرم نسبت به مردم و بیماران‌شان داشت مثال‌زدنی بود گفت: کادر درمان از جان‌شان مایه گذاشته‌اند و از همه مردم خواهش می‌کنم با رعایت دستورالعمل های بهداشتی کمک کنند تا این روز‌های سخت بگذرد، زیرا با تلاش ما این روز‌های سخت تمام می‌شود و آرامش به کشور بر می‌گردد.

او با بیان اینکه کادر درمان در خط مقدم کرونا می‌جنگند و شهدای مدافعان سلامت جانشان و سلامتی‌شان را به پای مردم کشورشان گذاشته‌اند و انصاف نیست که به جان مدافعان سلامت توجه نکنیم افزود: امیدواریم مردم این روز‌ها سخت کرونا را جدی گرفته و هشدار‌ها را جدی بگیرند تا دیگر خانواده هیچ یک از مدافعان سلامت و مردم عزیز کشورمان این درد و رنج بزرگ را شاهد نباشند.

سوری با اشاره به اینکه همسرم از جمله پزشکانی بود که مردم برایش بسیار اهمیت داشت افزود: شهید اسمی یک انسان فوق‌العاده بود و بنده هرچه از ویژگی‌های شخصیتی وی بگویم کم گفته‌ام، همسرم از ته دل برای بیمارانی که به بیمارستان مراجعه می‌کردند دل می‌سوزاند و کارش را عاشقانه دوست داشت.

او با اشاره به اینکه شهید اسمی دارای ویژگی‌های اخلاقی بسیار عالی بود و بسیار متواضع، درستکار، با وجدان و با صداقت بود ادامه داد: همسرم عاشق خدمت به مردم بود و تا جایی که می‌توانست مشکلات مردم را برطرف می‌کرد؛ همسرم در یک خانواده متوسط بزرگ شده بود و با سختی‌های بسیار درس خوانده بود و زمانی که پزشک عمومی شد در بسیاری از مناطق محروم مشغول به خدمت بود.

همسر شهید مدافع سلامت با بیان اینکه شهید اسمی به هیچ‌وجه اهل ثروت و گرفتن مقام نبود و تنها چیزی که برایش مهم بود رضای خدا و خدمت به مردم بود گفت: در مورد نحوه شهادت همسرم باید بگویم که یک پیرمرد ۸۰ ساله زمانی که به کرونا مبتلا می‌شود و نیاز به احیا پیدا می‌کند همسرم به همه پزشکان و پرستان بخش می‌گوید خودم باید برای احیای نفس به نفس این پیرمرد مبتلا به کرونا اقدام کنم و پیرمرد را از مرگ نجات می‌دهد و خود به شهادت می‌رسد.

او با اشاره به اینکه تنها چیزی که در زمان زندگی برایشان مهم بود مقام انسانیت بود و این فداکاری و جان گذشتگی همسر بنده را تنها خداوند با لیاقت شهادت می‌توانست پاسخ دهد، زیرا همسر بنده عاشق شهادت، ولایت، اهل‌بیت علیهم‌السلام بود ادامه داد: زمانی که بر سر مزار شهید رفتم به او گفتم که شهید اسمی بنده غسل شهادت کرده بودم، اما این لیاقت نصیب شما شد و مرا در این شرایط سخت تنها گذاشتی در حالی که قسم خورده بودیم تا آخرین لحظه در کنار همدیگر باشیم.

سوری با اشاره به اینکه باید مسئولین و مردم قدرشناس این انسان‌های والا و درستکار باشند و بدانند که این‌طور اشخاصی بسیار کمیاب و کیمیا هستند و باید آن‌ها را با تمام قدرت حفظ کرد افزود: دکتر اسمی دنبال گمنامی بود و زمانی که با هم بیرون می‌رفتیم به شدت انتقاد می‌کرد از اینکه کسی وی را دکتر خطاب کند.

او با بیان اینکه همسرم افراد یتیمی را تحت پوشش کمک‌های خودش قرار داده بود و به بیماران سرطانی و کلیوی کمک می‌کرد و ما از این کمک‌ها بی‌خبر بودیم افزود: زمانی که به او مقام ریاست دانشگاه یا مقام‌های دیگری را پیشنهاد می‌دادند هیچ‌گاه نمی‌پذیرفت و می‌گفت دوست دارم در جایگاهی کار کنم که درد مردم را با تمام وجود درک کنم و بتوانم مشکلات مردم را برطرف کنم، زیرا بر این عقیده بود که اگر قدرت و جایگاه بالاتری کسب کنند ممکن است درد محرومان و مشکلات مردم را فراموش کند .

 

در همین رابطه